Rosyjskie Buenos Aires

Michalina Stasiak

W ostatnich miesiącach można zauważyć bardzo szybki wzrost wymiany handlowej między Federacją Rosyjską oraz krajem odległej Ameryki Łacińskiej- Argentyną. 

Z powodu sankcji, jakie Rosja nałożyła na szereg produktów spożywczych z Europy oraz Stanów Zjednoczonych,  prezydent Putin musiał poszukać nowych partnerów handlowych. W tej chwili w rosyjskich sklepach niemal na każdej półce można odnaleźć argentyńskie produkty, co zaskakujące, są to nie tylko mięsa i produkty mleczne;  ale także ryby, owoce, soki, owoce suszone, a nawet makarony.

Główny koordynator Argentyńsko-Rosyjskiej Izby Przemysłowo-Handlowej Matías García Tuñón powiedział, że tylko we wrześniu chęć nawiązania współpracy ze strony rosyjskich przedsiębiorstw wzrosła tysiąckrotnie. Każdego dnia Matías García Tuñón odbiera od 100 do 160 telefonów z Rosji i każdy z nich dotyczy zasięgnięcia szczegółowych informacji na temat współpracy z poszczególnymi argentyńskimi firmami. W większości owe telefony dotyczą dostawy wołowiny, co aż niewyobrażalne zamówień było tak dużo, że w Argentynie czasowo zamknięto niektóre restauracje z powodu deficytu mięsa.

Jednakże rozszerzenie współpracy handlowej między tymi dwoma państwami nie kończy się na produktach spożywczych. Federacja Rosyjska otwiera przed przyjaciółmi z Buenos Aires coraz więcej sektorów, takich jak farmaceutyka czy rynek maszyn rolniczych, gdyż Rosyjska Duma podjęła decyzję o modernizacji tych dwóch sektorów. Na ten cel Władimir Putin planuje przeznaczyć około 6,7 miliarda dolarów., przy czym na przemysł farmaceutyczny 3,5 miliarda dolarów oraz 3,2 miliarda na modernizację rolnictwa. Ponadto w związku z wzrostem obrotu towarów na linii Moskwa- Buenos Aires trzy rosyjskie banki wyraziły zainteresowanie w finansowaniu transakcji handlowych oraz w otworzeniu swoich siedzib w Argentynie, niestety na razie nie wiadomo o jakich trzech bankach mowa. Także w południowo amerykańskich mediach pojawia się coraz więcej wzmianek o tym, iż Argentyna postanowiła porzucić swoich partnerów handlowych ze Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej na rzecz bliższej współpracy z Rosją i Chinami. Rosja poza importem argentyńskiej żywności ma zamiar eksportować do nowego sojusznika sprzęty wojskowe, w tym między innymi helikoptery, którymi zasilą siły powietrzne Argentyny  oraz  silnie promować rosyjski system nawigacyjny Glonass. Natomiast chińska korporacja CNNC będzie budować w Argentynie elektrownie jądrową Atucha III. Na rozpoczęcie prac Pekin przekaże 2 miliardy dolarów, a potem w trakcie prac przekaże kolejną transzę opiewającą na tę samą sumą.                                                                                                                       

Dlaczego Wladimir Putin zdecydował się aby zacieśnić więzi z krajem, który regularnie co kilka lat ogłasza bankructwo? Być może dlatego, iż rubel mocno traci na swojej wartości, a kraj taki jak Argentyna już po miesiącu wzmożonego zainteresowania ich produktami na spotkaniu ministra rozwoju gospodarczego FR Aleksieja Lichaczewa oraz argentyńskiego wiceministra spraw zagranicznych zaproponowała Rosji, aby oba kraje posługiwały się ich państwowymi walutami we wzajemnych rozliczeniach. Idealny rynek zbytu dla upadającego rubla. Kurs rubla w stosunku do argentyńskiego peso jest niemal stały, a więc nie ma ryzyka, zawsze otrzymamy dokładnie tę samą kwotę co w pierwszych założeniach. Ponadto produkty żywnościowe w Argentynie są bardzo tanie, jednak pozostaje kwestia niesamowicie kosztownego transportu. Dochodzi tu zatem do gigantycznego absurdu, jeśli bardziej opłaca się płacić grube pieniądze za transport jedzenia z kraju odległego o ponad dwanaście tysięcy kilometrów, a jeśli liczyć drogę wodną to ponad piętnaście tysięcy kilometrów; niż zainwestować w rozwój własnego rolnictwa i walkę z biurokracją. Dla przykładu w każdym kilogramie ryby złowionej na rosyjskich wodach aż 90 rubli to opłaty związane z nieskończoną ilością urzędów przez jakie musi „przepłynąć” taka ryba. Nic dziwnego, że przy tak niesprzyjającym rolnikom prawie większość ziemi leży odłogiem, co owocuje tym że tak ogromny terytorialnie kraj jak Rosja nie potrafi wykarmić swoich obywateli, mimo tego, że na zachodzie i południu kraju są niemal wyłącznie wysoko urodzajne gleby.

Według danych służby celnej obrót towarów między Rosją i Argentyną w 2013 roku wyniósł 2,4 miliarda dolarów, z czego 1,7 miliarda to eksport rosyjskich produktów do Argentyny, a 716 milionów to import. Argentyński rząd ma nadzieję, że Rosja postanowi nałożyć sankcje na kolejne zachodnie produkty, takie jak oliwki oraz oliwa z oliwek, co pozwoli Argentynie w tym roku zwiększyć eksport do Rosji o 30 proc.. Jeśli takie prognozy się sprawdzą już niedługo w rosyjskich sklepach nie znajdziecie nic poza argentyńskimi, białoruskimi i chińskimi produktami. Już w tej chwili około 12 proc. mięsa sprzedawanego w Rosji pochodzi z Argentyny, ostatnio prezydent Putin podpisał także umowę z Chinami na dostawę wieprzowiny.

Sankcje na europejskie i amerykańskie produkty powinny zmotywować i polityków Federacji Rosyjskiej do zmian w prawie, tak aby ułatwić rosyjskim rolnikom uprawę roślin i hodowlę zwierząt, by mogli powiększać swoje gospodarstwa zamiast marnować żyzne ziemie z powodu przytłaczającej biurokracji. Jednakże Rosja nie wyciąga żadnych wniosków, żadnej lekcji z obecnej sytuacji politycznej. Łatwiej po prostu poczekać aż kraje Ameryki Łacińskiej takie jak Argentyna, Brazylia czy Paragwaj, a także Turcja zaczną się prześcigać między sobą z najlepszą ofertą dla Wladimira Putina, żeby tylko podbić nienasycony rosyjski rynek.

Aktualna ocena artykułu: 5

Oceń artykuł: